یادا دارم در غروبی  سرد  سرد

می گذشت از کوچه ما دوره گرد

داد می زد کهنه قالی می خریم

کاسه و ظرف سفالی می خریم

گر نداری کوزه خالی می خریم

اشک در چشمان بابا حلقه بست

عاقیت اهی کشید بغضش شکست

اول ماه هست ناندر سفره نیست

ای خدا شکر ولی این زندگیست

بوی نان تازه هوشش برده بود

اتفاق ا مادر هم  روزه  بود

خواهرم بی روسری بیرون دوید

گفت اقا سفره خالی می خرید؟

نوشته شده در سه شنبه 91/5/10ساعت 6:30 عصر توسط اتابک نظرات ( ) |